امنیت وسایل بازی و محیط



کودکان از لحظه ای که بدنیا می آیند بسیار ناتوان هستند و درک کمی از دنیا دارند. آن ها صداها را می شنوند ولی به خوبی نمی بینند و آنها از توانایی های بسیار محدودی برخوردار اند.

 البته خیلی سریع و در مدت چند ماه توانایی های قابل توجهی پیدا می کند، خوب می بیند و می تواند حرکت کند، بایستد، بالا برود و...

این توانائیها و هیجان کشف جهان بیرونی برای کودکان بسیار جذاب است که او را به حرکت کردن  وا می دارد و کودک خود را به هر جسم و شی جدیدی می رساند، و با تکیه به جایگاهی می تواند بایستد و خودش را بالا بکشد. او درک و شناخت اولیه از اجسام را با لمس و بردن اشیاء به سوی دهانش آغاز می کند.

این موجود شگفت انگیز و کنجکاو که هر روز توانایش بیشتر خواهد شد، ولی متاسفانه نه درکی از خود دارد و نه آنقدر توانمند است که بتواند کاملاً بر خود متکی باشد. پاهای کوچک او توان ایستادن برای مدت کوتاهی را دارند، کف پاهای او هنوز برای ایستادن و راه رفتن آماده نیست برای همین بر روی راه رفتنش کنترل کامل ندارد و در طول مدت کوتاهی می افتد. از طرف دیگر چون در این دوره سنی کشف اشیاء برای او از طریق لمس و به دهان بردن شروع می شود، امکان قورت دادن و یا حتی خفگی به علت بلعیدن اشیاء ریز وجود دارد.

کودک رشد می کند و تواناتر می شود و البته که احتمال بروز خطرات همواره چون هاله ای کودکان را در بر گرفته است، این به این معنا نیست که باید کودکان را محدود کنیم و یا در گوشه ای نگهشان داریم. بازی، حرکت و فعالیت شغل کودک است. کودک هر چه بیشتر بازی کند، لمس کند و بدود، دنیا را بهتر خواهد شناخت و جهان بینی او کاملتر شکل می شود.

اینجاست که وظیفه ما به عنوان مادر و پدر و یا صاحبان محیط های مرتبط (مهد کودک،خانه بازی، مدرسه و ...)با کودک پر رنگ تر می شود. باید محیطی که در آن فعالیت دارند را برای آنها ایمن کنیم. هاله خطر اطرافشان را هر چه کم رنگ تر کنیم، محیط زندگی آنها ایمن تر می شود. در نهایت می توانند آرامش و ایمنی جهان خود را کشف کنند و از کودکیشان لذت ببرند.

اگر چه که همیشه  والدین و مربیان باید نسبت به کودک کنترل و نظارت داشته باشند ولی بسیاری از اوقات وجود تجهیزات ناسالم به کودکانمان آسیب خواهد رساند.

در چنین مواقعی چه کاری باید کرد؟ آیا باید به سراغ یک زمین بازی دیگر برویم یا همان زمین بازی را بررسی کنیم؟

  1. ممکن است بروی وسایل بازی نقاط برجسته ، گوشه ها و یا لبه های تیزی وجود دارند که باعث برش و یا سوراخ شدن پوست کودکان می شوند. این گوشه های تیز باید از بین بروند و لبه های فلزی باید با استفاده از محافظ های مخصوص محافظت شوند. همچنین سطوح چوبی باید صاف و بدون تراشه باشند.

  1. حتما توجه داشته باشید آن دسته از وسایل بازی که  دارای سطوح فلزی می باشند در روزهای گرم و آفتابی بسیار داغ می شوند و باعث سوختگی پوست کودکانمان می شوند.

  1. بعضی از زمین های بازی دارای سطح هایی اند که میله های فلزی آن را احاطه کرده است که این میله ها با فاصله هایی در کنار هم قرار گرفته اند . فضای بین میله ها نباید بیش از حد زیاد باشد که سر کودکان درحین بازی در آن گیر کند و یا بیش از حد کوچک باشد که پایشان در بین آن گیر کند. این مکان ها برای سر و یا پای کودکانمان خطرناک است .

  1.  بسیار توجه کنید سنگ های بزرگ و تیز و ریشه های درخت که از زمین بیرون زده اند حتما باید از محوطه بازی جمع آوری شود.

  1. لوازم و تجهیزاتی که به صورت محکم به زمین متصل نشده باشند ، ایمنی مکان بازی کودک را کاهش می دهد مثل دستگیره ها، نرده ها، پله سرسره ها ، نردبان ها و الا کلنگ ها ....

  1.  بعضی سطح ها بسیار سخت هستند . اگر کودکی از هر ارتفاعی روی این سطح سقوط کند اعضای بدنش ضربه خورده و یا در آن شکستگی ایجاد می شود و گاهی باعث ضربه به سر می شود.

توصیه می شود از موادی که ضربه گیر هستند استفاده شود. که این مواد اغلب از خرده چوب ،مواد کائوچو و یا  پلاستیک تشکیل شده اند.

محل های بازی ایمن شده همراه با نظارت یزرگترها احتمال اتفاق های ناگوار را تا حد بسیار زیادی کاهش می دهد.

ایمنی در مهد کودک ها, اتاق های بازی و محل های نگهداری کودک از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و یک ضرورت به حساب می آید.کودکان در این مکانها بهترین و شادترین لحظات زندگی خود را سپری می کنند.

گردآورنده نسیم اراسته - کارشناس ارشد بالینی






بازگشت به گروه مهدکودک و خانه بازی  


نظرات شما درباره این مطلب :

نام :


پست الکترونیکی :


نظر شما در مورد امنیت وسایل بازی و محیط :



سایر نظرات :

نظری ثبت نشده است.