«همیشه با خودم فکر می‌کردم با اینکه عروسک در ایران، بازار بزرگی دارد و در بسیاری از موارد، تولید آن هم به تکنولوژی خاصی نیاز ندارد، پس چرا ما سهمی از این بازار نداریم و به‌کلی واردکننده‌ایم؟ همیشه دوست داشتم نه‌تنها خودمان تولیدکننده عروسک باشیم، بلکه دلم می‌خواست یک چهره ایرانی تبدیل به عروسک بچه‌هایمان شود، همان‌طور که عروسک‌های معروف کشورهای دیگر هم برگرفته از شخصیت‌های قدیمی یا انیمیشن‌هایشان است. این فکر و ایده با من بود تا اینکه 5،6 سال قبل با نوشتن کتاب «باربی رفت، نازلی آمد»، اولین قدم را برای تحقق این رؤیا برداشتم. فکر می‌کردم اصلی‌ترین مرجعی که می‌تواند از ایده‌ام حمایت کند، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. احساس می‌کردم طرح و ایده‌ام خیلی نو و جالب است و از آن استقبال خواهد شد اما وقتی کتابم را برای انتشار به این مرکز بردم، همه‌چیز برخلاف انتظارم پیش رفت. آن‌ها چند ایراد درباره شعر و ویرایش از کتابم گرفتند که معتقدم به‌راحتی قابل رفع بود. وقتی احساس کردم تمایلی برای حمایت از این ایده ندارند، دلسرد شدم و کار را کنار گذاشتم.»
«2 سال قبل وقتی دیدم کشورهای عربی یک عروسک تولید کرده‌اند که متناسب با فرهنگ خودشان است، لباس عربی می‌پوشد و...، دوباره آرزوی تولید عروسک ایرانی در دل و ذهنم زنده شد. از سال‌ها قبل می‌دانستم کشورهای عربی هم از گسترش عروسک باربی در جامعه‌شان ناراضی‌اند و دوست دارند کودکانشان با اسباب‌بازی‌های منطبق بر فرهنگ خودشان پرورش پیدا کنند. حالا از اینکه می‌دیدم آن‌ها عملاً وارد میدان شده‌اند، به کشور چین سفارش تولید عروسک ویژه خودشان را داده‌اند و حالا عروسکشان یک بازار فروش بسیار بزرگ پیدا کرده است، افسوس می‌خوردم. واقعیت این است که فقط ما نیستیم که فرهنگ و فضای تربیتی خانواده‌هایمان با عروسک باربی در تضاد است. من بعد از مدتی متوجه شدم اغلب کشورهایی که فرهنگ کهن دارند؛ مثل چین، هند و اندونزی هم عروسک باربی را تهاجم فرهنگی می‌دانند و در مقابل آن، موضع دارند. مثلاً کشور اندونزی باربی را در کشور خودش و با لباس خودشان تولید می‌کند. هندی‌ها هم همین‌طور. این اتفاق در بعضی کشورهای عربی هم تکرار شده و باربی در آن کشورها کلاً لباس عربی می‌پوشد. این موضوع حتی شامل کشورهای اروپایی هم می‌شود. به‌طور مثال، کانادایی‌ها هم درمقابل باربی، یک عروسک ویژه خودشان طراحی کرده‌اند که اسم کانادایی دارد، لباس کانادایی می‌پوشد و متناسب با فرهنگ خودشان است. این نشان می‌دهد وقتی یک عروسک آمده و دست روی فرهنگ جوامع گذاشته، بسیاری از کشورها درمقابل آن موضع گرفته و تلاش کرده‌اند با آن مقابله کنند؛ حتی اگر نمی‌توانند عروسک دیگری جایگزینش کنند، حداقل در تولید آن سهیم شده و آن را به فرهنگ خودشان نزدیک کرده‌اند تا هرچقدر که می‌توانند آسیب‌هایش را بر روح کودکان و فرهنگ جامعه‌شان کاهش دهند.»
«دوباره یاد کتابم افتادم و این بار سراغ یک انتشارات کتاب کودک رفتم. آشنایی با خانم «ناهید رکوعی»، یکی از اتفاقات خوب زندگی من بود. ایشان در همان جلسه اول بدون اینکه مرا بشناسد، از ایده‌ام استقبال کرد و نه‌تنها کتابم را چاپ کرد، بلکه از طرحم برای ساخت عروسک ایرانی هم حسابی استقبال و حمایت کرد. خانم رکوعی که باتوجه به تجربیات ارزشمندش در حوزه کتاب کودک، خوب می‌داند قدم‌ها در این حوزه، آهسته‌آهسته برداشته می‌شود، برای تولید عروسک سرمایه‌گذاری کرد و تا همین امروز، شریک و همراه من بوده است. کار تولید عروسک «نازلی» براساس شخصیت‌پردازی که در کتابم انجام داده‌بودم، شروع شد. طراحی چهره این عروسک، اولین قدم در این مسیر و عملاً طولانی‌ترین مرحله کار بود چون تأکید من بر ساخت یک عروسک با چهره کاملاً ایرانی بود. شما اگر به کتاب‌های مصور قدیمی مراجعه کنید، می‌بینید «خاتون»، نماد دختر ایرانی است؛ یک دختر با صورت گرد و ابروهای پیوسته. حتی در کتاب‌های خارجی با موضوع فرهنگ و تمدن ایران هم دختر ایرانی با همین شمایل معرفی شده است. و این ویژگی، او را از همه دخترهای دنیا خاص کرده؛ از دخترهای عرب و دخترهای شرقی و غربی. این، همان چهره ایرانی بود که من دنبالش بودم. متاسفانه طراحان ما، هیچ‌گونه تجربه‌ای در طراحی چهره عروسک نداشتند. چهره‌پردازی برای کتاب انجام داده‌بودند اما طراحی چهره عروسک، یک تخصص است که متاسفانه ما در آن ضعف داریم. این‌طور بود که در این زمینه با آزمون و خطای فراوان پیش رفتیم. کار که به قالب‌سازی چهره رسید، باز هم دستمان خالی بود چون ما قالب‌سازی حرفه‌ای برای این طرح‌ها در ایران نداریم. درنهایت، قالب‌سازی چهره عروسکمان را به چین دادیم؛ به کسی که تخصصش همین است و برای همه دنیا، قالب عروسک می‌سازد. ازآنجاکه آن‌ها یک علم به نام عروسک‌سازی و زیبایی‌شناسی دارند، استانداردهایی در طراحی چهره عروسک به ما گوشزد کردند که در طرحمان مراعات نکرده‌بودیم. بالاخره قالب چهره در چین درست شد اما اجزای بدن عروسک را همین‌جا در ایران درست کردیم.»
«در داستانی که به زبان شعر برای بچه‌ها نوشته‌ام، برایشان از حال‌وهوای عروسک باربی –که ما به‌دلیل ملاحظات اعلام‌شده برای اخذ مجوز، به‌ناچار نام آن را به «بارلی» تغییر دادیم –گفته‌ام. در داستان می‌بینیم که بچه‌ها عروسک بارلی را به‌خاطر زیبایی موها و لباس‌هایش دوست دارند و با او بازی می‌کنند. قصه پیش می‌رود و در جایی، بارلی از شخصیت داستانی خارج می‌شود و جان می‌گیرد. او یک روز جلوی آینه می‌نشیند، شروع به گریه می‌کند و با خودش می‌گوید: اگر من یک روز مریض شوم یا چند سال بعد، پیر شوم و دیگر با آرایش و پوشیدن لباس‌های رنگارنگ، زیبا نشوم، دیگر هیچ‌کس مرا دوست نخواهد داشت و برای خریدن من پول نخواهد داد. به‌این‌ترتیب تصمیم می‌گیرد دیگر این‌طور زندگی نکند. تصمیم می‌گیرد از آنجا دور شود و مسافرت کند تا جاهای دیگر را بشناسد و ببیند انسان‌های دیگر چطور زندگی می‌کنند. به کشورهای مختلف سفر می‌کند تا به ایران می‌رسد. وارد فرودگاه که می‌شود، برایش جالب است که همه روسری سرشان است. او هم روسری سر می‌کند و وارد ایران که می‌شود، نازلی او را می‌بیند و می‌شناسد و راهنمای او می‌شود. نازلی، بارلی را به شهرهای مختلف ایران می‌برد. بارلی لباس سنتی شهرهای ایران را می‌پوشد و احساس خوبی پیدا می‌کند. او در این سفر چندروزه می‌بیند با این پوشش و حجابی که دارد، به‌راحتی در همه‌جا حضور پیدا می‌کند و در این حالت، اطرافیان او را نه به خاطر لباس و آرایش صورتش بلکه به‌خاطر خودش دوست دارند و به شخصیتش احترام می‌گذارند. بارلی به کشور خودش برمی‌گردد و داستان با معرفی عروسک نازلی، که یک عروسک متناسب با فرهنگ ایرانی است، تمام می‌شود.»
«از همان ابتدا تصمیم گرفتم برای حمایت از مادران سرپرست خانوار، تولید عروسک نازلی را به کارگاه‌های زنان سرپرست خانوار کمیته امداد امام خمینی (ره) بسپارم. وقتی به مرحله تولید رسیدیم، این پیشنهاد را با مسئولان کمیته امداد مطرح کردم و گفتم: محصولاتی که در کارگاه‌های زنان سرپرست خانوار تولید می‌شود، به لحاظ مدل، تنوع و کیفیت، ضعیف است و اغلب مردم از سر دلسوزی و برای کمک به این بانوان عزیز آن‌ها را خریداری می‌کنند. و بدتر اینکه بسیاری از اوقات، برای همین محصولات هم سفارش کاری وجود ندارد. من تعداد زیادی از این کارگاه‌ها سراغ دارم که به همین دلیل به حالت نیمه‌تعطیل درآمدهاست. اما عروسک، محصولی است که بازارش تمامی ندارد و تولید آن می‌تواند برای زنان سرپرست خانوار، به‌عنوان یک شغل پایدار باشد. اما در آن مرحله، رایزنی‌های ما به نتیجه نرسید و تعاملی میان ما و کمیته امداد شکل نگرفت. اما من آن‌قدر پیگیری کردم تا بالاخره تمام کارهای تولید عروسک نازلی؛ از دوخت لباس تا مونتاژ اجزای بدن و بسته‌بندی را به یک کارگاه زنان سرپرست خانوار در اصفهان واگذار کردم. در کتاب «نازلی دوست بچه‌ها» که همراه عروسک ارائه‌شده است، برای بچه‌ها تعریف می‌کنیم که پدر نازلی سال‌هاست فوت کرده و مادرش که سرپرست خانوار است، با درست کردن عروسکی به نام دخترش –نازلی –هزینه‌های زندگی را تأمین می‌کند. کتاب با زبان شعر به بچه‌ها می‌گوید عروسک‌های نازلی را بخرند و به خانه ببرند و به‌این‌ترتیب به شکل غیرمستقیم فرهنگ‌سازی می‌کنیم که بچه‌ها و والدینشان بدانند با خرید این عروسک، به مادران سرپرست خانوار کمک می‌کنند.»
«با توجه به تجربیاتم در حوزه کسب‌وکار، بهترین شیوه برای تولید را «برون‌سپاری» می‌دانم که بسیاری از برندهای بزرگ و معروف دنیا هم محصولاتشان را با همین شیوه تولید می‌کنند. آن‌ها هر قسمت از تولید محصولشان را به یک کارخانه واگذار می‌کنند و خودشان درواقع، مدیر پروژه هستند. من هم به این شیوه اعتقاد دارم. در این شیوه از تولید، بدون خرید سوله، استخدام کارگران، نگرانی بابت بیمه و...، پروژه تعریف می‌کنی و هر بخش از کار را به شرکت یا گروهی می‌دهی که در آن زمینه تخصص دارد. ما هم در تولید عروسک نازلی به همین شیوه عمل کردیم و بدون اینکه کارگاه یا کارخانه دایر کنیم، با واگذاری کار به کارگاه‌های زنان سرپرست خانوار، عروسکمان را تولید کردیم. ما تعداد زیادی کارگاه زنان سرپرست خانوار داریم که همیشه هم مشغول کار نیستند. در ادامه راه و در تولید انبوه هم حتماً تمام مراحل تولید عروسک نازلی را به این کارگاه‌ها خواهیم سپرد. در این شرایط، من به جای اینکه به کارگاه‌ها بگویم مثلاً بابت دوخت هر لباس عروسک فلان مبلغ می‌دهم، پروژه تعریف می‌کنم و کارگران کارگاه تا پایان کار در استخدام پروژه خواهند بود. به‌این‌ترتیب، حقوق ماهانه برای کارگران درنظر می‌گیرم. این شیوه هم به نفع زنان سرپرست خانوار است و خیال آن‌ها را بابت داشتن یک شغل نسبتاً پایدار راحت می‌کند و هم قیمت عروسک را برای مصرف‌کننده پایین می‌آورد.»
«خوشبختانه بازخوردها مثبت بوده. بچه‌ها چهره نازلی را دوست داشته‌اند و با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. بیشترین درخواست‌ها علاوه‌بر ارتقای کیفیت تزریق پلاستیک اجزای بدن عروسک، این بوده که لباس نازلی در مراحل بعد، متنوع‌تر باشد. ما هم قبول داریم باید کیفیت اجزای بدن عروسک بسیار بهتر شود و برنامه‌های دقیقی در این زمینه داریم. از طرف دیگر می‌دانیم لباس ساده عروسک ما، نمی‌تواند در ذهن بچه‌ها مثلاً جای لباس‌های زیبای باربی را بگیرد اما حتماً می‌تواند زیباتر شود. در حال حاضر، نازلی در 4 رنگ لباس عرضه شده است اما برنامه ما این است که حتماً طی فراخوانی، از طراحان لباس بخواهیم برای نازلی لباس طراحی کنند؛ با مدل‌هایی که هم متناسب با فرهنگ خودمان و هم به‌روز و موردپسند بچه‌ها باشد. ما همه طرح‌های برگزیده لباس را برای نازلی می‌دوزیم و در مرحله بعد، مثلاً نازلی را با 10 مدل لباس متنوع و زیبا ارائه می‌کنیم. طبق طرحی که از ابتدا داشتیم، در مرحله بعد، یکی دو دست لباس هم به‌عنوان هدیه، همراه عروسک در جعبه می‌گذاریم.»
«نازلی، یک دخترخانم بزرگ است. بنابراین ما برایش حجاب گذاشته‌ایم. لباسش هم یک لباس پوشیده و شایسته دخترخانم ایرانی است. دختربچه‌ها با پوشش نازلی هم ارتباط خوبی برقرار کرده‌اند اما به ما گفته‌اند دوست دارند موهای نازلی بلند باشد تا بتوانند آن را شانه و درست کنند. گرچه به لحاظ قانون ساخت عروسک، هیچ منعی وجود ندارد که عروسک دخترانه روسری نداشته باشد، اما من خودم دوست دارم عروسکمان حجاب داشته‌باشد. بنابراین نازلی را در مرحله بعد هم باحجاب تولید و ارائه می‌کنیم اما حتماً تغییرات موردنظر بچه‌ها درباره بلند بودن موهای نازلی را اعمال می‌کنیم.»
«در همین مدت کوتاه از عرضه عروسک نازلی، مشتریانی از کشورهای عراق و قطر به ما سفارش داده‌اند. آن‌ها حتی بیشتر از خریداران ایرانی از حجاب عروسک نازلی استقبال کرده‌اند. آن‌ها از ما خواسته‌اند کتاب نازلی را هم به زبان عربی برایشان ترجمه و همراه عروسک برایشان عرضه کنیم. ما از این فرصت به‌خوبی استفاده و این سفارش‌ها را به تولید خواهیم رساند. طرحی هم داریم که برای عروسک‌هایی که برای کشورهای عربی تولید می‌کنیم، لباس‌هایی با تِم عربی طراحی و آماده کنیم. یک نکته جالب‌توجه درخصوص سفارش کشورهای عربی وجود دارد؛ وقتی عروسک نازلی صادر شود، قیمت ریالی آن اول به دلار و بعد به پول عراق و قطر تبدیل می‌شود. در این‌صورت، این قیمت، عدد پایینی برای آن‌ها می‌شود. درنتیجه، قیمت عروسک نازلی در کشور عراق، قابل‌رقابت با محصولات چینی می‌شود. در این شرایط می‌توان پیش‌بینی کرد در کشورهای عربی مثل عراق، بازار فروش عروسک ما به‌خاطر حجابش، بازار بسیار خوبی شود. یعنی درست در شرایطی که پول ملی ما درمقابل دلار افت پیداکرده، صادرات اقلام فرهنگی ما می‌تواند رونق بگیرد و این تهدید به یک فرصت تبدیل شود.»
«مرحله اول تولید عروسک نازلی مدتی است به پایان رسیده و نازلی وارد بازار شده است. نکته‌ای که در این مرحله توجه ما را به خود جلب کرد این بود که قیمت تمام‌شده تولید عروسک نازلی در ایران، بیش از 2 برابر قیمت تولید عروسک در کشور چین شد. من پیشنهادهای فراوانی از چین داشتم و می‌خواستند تولید نازلی را به آن‌ها واگذار کنم اما قبول نکردم چون واقعاً دوست داشتم عروسک نازلی در ایران تولید شود. می‌دانستم هزینه‌ها بسیار بالا می‌رود اما آگاهانه این ضرر مالی ظاهری را پذیرفتم. و دوست دارم مردم هم این موضوع را درک و با ما در این مسیر، همراهی کنند. در حال حاضر، نازلی با قیمت 56 هزار تومان عرضه شده است اما اگر خانواده‌ها قیمت این عروسک را گران حس می‌کنند، این خرید را به‌عنوان حمایت از تولید داخلی درنظر بگیرند. علاوه‌بر تعداد محدود تولید عروسک نازلی در مرحله اول - که طبق قوانین حوزه کسب‌وکار برای شناخت بازار و شناخت نقاط ضعف کار - گریزی از آن نبود، مواردی مانند بسته‌بندی هم در افزایش قیمت مؤثر بود. واقعاً برای بسته‌بندی عروسک نیازی به این جعبه 5 لایی نیست. چینی‌ها جعبه‌هایی به ضخامت یک کاغذ دارند اما با طراحی زیبایشان، به آن جلوه می‌دهند. ما هم می‌توانیم در طراحی جعبه و انتخاب کاغذ برای تولید آن، تغییراتی بدهیم که مقرون‌به‌صرفه باشد. در مراحل بعد، با تولید انبوه عروسک نازلی و رفع ایرادات، حتماً قیمت برای مصرف‌کننده کاهش پیدا می‌کند.»
فروشگاه اینترنتی اسباب بازی ، کلیه حقوق این سایت متعلق به بازی دان می باشد و کپی برداری از تصاویر و مطالب آن پیگرد قانونی دارد. «تمامی کالاها و خدمات این فروشگاه، حسب مورد دارای مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می‌باشند و فعالیت‌های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.»
