والدین گاهی اوقات احساس می‌کنند که باید تمام لحظه‌هایی که کودکشان بیدار است و یا کسل شده است را اشغال کنند و شخصا او را سرگرم کنند اما این طور نیست. نه تنها یادگیری تنها بازی کردن به عنوان یک مهارت با ارزش اهمیت زیادی دارد بلکه اگر همه زمان‌ها برای بازی کنار او نباشید کودک احساس بهتری هم از بازی کردن خواهد داشت.
اگر کودکتان نیاز دارد که هیچ کاری حتی بازی هم نکند و گوشه‌ای بنشیند کمک شما را هم قبول نمی‌کند و بی قرار می‌شود و گریه می‌کند. به نشانه‌هایی که کودک از خودش نشان می‌دهد توجه کنید. وقتی که به خواسته او برای بازی مستقلانه احترام می‌گذارید (البته با نظارت خودتان تا بتواند مواظب امنیت او باشید) به او نشان می‌دهید که تنها بودن می‌تواند خوب باشد.
کودک را تشویق کنید تا مهارت‌هایی را برای سرگرم کردن خودش به دست بیاورد. کودک را در فعالیتی که مورد علاقه اوست وارد کنید و چند دقیقه بازی کنید، سپس کنار بروید و بازی او را تماشا کنید. وقتی که کودک با کمی دور بودن شما احساس راحتی کرد، کمی دورتر بروید و در محیط خانه قدم بزنید. (البته مطمئن باشید که محیط خانه‌تان برای کودک امنیت دارد و کودک را از دید خود خارج نکنید). وقتی کودک فهمید که شما رفته‌اید ممکن است که گریه کند. اما به زودی این بی قراری آرام خواهد شد و او جذب فعالیت و یا اسباب بازی ای که مشغول آن بوده است می‌شود. از اینکه نیروی محرکه بازی او باشید کناره گیری کنید تا کودکتان بتواند خلاقیت خود را بروز دهد.
یادگیری از طریق بازی، کار کودکان است و راهی برای شما به عنوان والدین است تا احساس خوبی از پدر و مادر بودن داشته باشید.
بیشتر بخوانید:
فروشگاه اینترنتی اسباب بازی ، کلیه حقوق این سایت متعلق به بازی دان می باشد و کپی برداری از تصاویر و مطالب آن پیگرد قانونی دارد. «تمامی کالاها و خدمات این فروشگاه، حسب مورد دارای مجوزهای لازم از مراجع مربوطه می‌باشند و فعالیت‌های این سایت تابع قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.»
